dün gecedeki olaydan sonra piskolojim yeni yerine geldi. kötü bi geceydi hem kara kızanım hastaydı hemde ben hastanedeydim hemde acilde.. hastaneleri oldum olası sevmedim o kokusu çok kötü.. dün gece o kokuyu fazlasıyla soludum ve yan sedyede yatan kıza çok üzüldüm. benim yerimde olmak için neler vermezdi ki ben sağlıklıydım ve acı çekmiyordum. O ise '24 saattir acı çekiyorum ne olur bana yardım edin' diye isyan ediyordu. üzüldüm çok üzüldüm.. kara kızanımda benim yanımda yarı baygın koluna takılan serumun bitmesini bekliyordu. Neyse ki yaklaşık 1 buçuk saat sonra ordan çıktk ve evimdeydim. kötüydüm.
ve bugün okuldan evime o buzzz gibi havada yürürken yolumun sonunda sıcak bi evin beni beklediğini bilmek beni mutlu etti. Aslında mutlu insanım mutlu olmalıyım. Kendimizi mutsuz ettiğimiz nedenler mutlu olmak için elimizde olan nedenlerin yanında çok küçük kalıyor..
Ve bunu her geçen gün daha çok inanıyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder